Gady te kojarzą się zwykle z sympatycznymi, ale powolnymi pupilami, których czynność życiowa ogranicza się do powolnego pochłaniania sałaty oraz spoglądania w przestrzeń. Mówimy tutaj oczywiście o czworonogach przetrzymywanych w warunkach mieszkaniowych. Prawda mianowicie jest taka, że zwierzęta te żyjące w naturalnym środowisku to zwierzęta, które zachwycają biologów a także licznie wykorzystywane są przez ludzi do szczególnie zaskakujących celów. A w rzeczywistości – zdarzają się bardzo humorzaste.

Żółw jaszczurkowaty między innymi – występujący od Kanady, aż po północne regiony Ameryki Południowej – uznawany był danego czasu za wspaniałego tropiciela ciał utopionych ludzi (gada wpuszczano do akwenu wodnego, a w miejscu w jakim się zatrzymał – zaczynano poszukiwania ciała nieszczęśnika). To niespotykane zatrudnienie tego zwierzęcia w charakterze „zwierza tropiącego” uzależnione jest rzecz jasna od jego pewnej specyfiki. Okazuje się jednak, że żółw jaszczurkowaty uzależnia własną aktywność od rodzaju najedzenia. Oczywiście, gatunek ten nie jest teraz wykorzystany do znajdowania topielców, jednak jego średnio zachęcająca przeszłość „zawodowa” nie zniechęca wielbicieli tego typu specyficznych, wyjątkowo charakterystycznych gadów.

Hodowców nie zniechęca także to, że żółw jaszczurkowaty jest zwierzęciem bardzo agresywnym a także całkowicie aspołecznym – zdarzały się również przypadki, że czworonogi te odczuwając niebezpieczeństwo wygryzały swoim właścicielom kawałek dłoni. Może więc na to, że sympatyków gatunku przyciąga w żółwiach jaszczurkowatych nieznośny charakter i brzydki, nietypowy, powodujący skojarzenia z przedpotopowy albo to, że są tak odmienne od spokojnego, beznamiętni jedzącego sałatę, „standardowego” żółwia stepowego.

Zdjęcie do artykułu znalezione na stronie Medianauka.pl